VI OGÓLNOPOLSKA KONFERENCJA Z CYKLU SZKOŁA I NAUCZYCIEL NA TEMAT ROZWÓJ NAUCZYCIELA I ROZWÓJ SZKOŁY. ZIELONA GÓRA - ŁAGÓW LUBUSKI, 15-16 MAJA 2023 ROKU, która została połączona z Jubileuszem prof. dr. hab. dr. h.c. multi Stefana M. Kwiatkowskiego.
1. Organizator konferencji: Organizatorzy Konferencji: Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu, Uniwersytet w Białymstoku, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Uniwersytet Opolski, Akademia Pedagogiki Specjalnej w Warszawie, Akademia WSB w Dąbrowie Górniczej oraz Uniwersytet Zielonogórski - główny organizator.
2. Miejsce i czas konferencji: Zielona Góra-Łagów Lubuski, 15-16 maja 2023 roku.
3. Cele konferencji:
- diagnoza szkolnej rzeczywistości i funkcjonowania nauczyciela w zawodzie
- określenie perspektyw edukacyjnych i rozwojowych w kontekście jakości i efektywności procesów edukacyjnych;
propagowanie nowoczesnej myśli naukowej oraz badań nt. rozwoju nauczyciela i rozwoju szkoły.
Temat konferencji Rozwój nauczyciela i rozwój szkoły zwraca uwagę na potencjał szkoły, który wyłania się z potencjału nauczycieli - najbardziej wartościowego jej zasobu. Jakość pracy nauczycieli stanowi jeden z kluczowych czynników poprawy uczniowskich osiągnięć i zwraca uwagę na rolę nauczycieli w zapewnianiu jakości pracy szkoły oraz możliwości uzyskania jej trwałej poprawy (rozwoju). Przyjęty temat powiązany jest również z ważnymi kwestiami dotyczącymi kształcenia nauczycieli i doskonalenia w zawodzie oraz rozwoju potencjału nauczycieli by sprostać stawianym przed nimi oczekiwaniom. W dużym uproszczeniu można przyjąć, że to rozwój nauczycieli jest punktem wyjścia do rozwoju szkoły. Warto przy tym pamiętać, że szkoła jako instytucja wyłoniła się z zapotrzebowania społecznego na realizację określonych oczekiwań. Jest jednostką w systemie państwa i jej funkcjonowanie jest silnie powiązane z szerokim kontekstem uwarunkowań: czynników zewnętrznych – kontekstowych, jak i wewnętrznych – inicjowanych w szkole. Prowadzone na świecie badania lepiej już wyjaśniają znaczenie wielu czynników, jednak słabiej wskazują na procesy prowadzące do zmiany i zapewniające skuteczne jej wdrożenie. Wyniki badań międzynarodowych ukazały wiele interesujących zjawisk, które jednak różnią się w poszczególnych krajach, często też wykazują istnienie różnic pomiędzy poszczególnymi szkołami w jednym kraju. Zwracają uwagę, iż poprawa pracy szkół może być odmiennym procesem w placówkach, które odniosły sukces i inny w szkołach, które dopiero na ten sukces liczą. Ich doświadczenia z perspektywy globalnej można przyjąć jako wartościową dla nas lekcję. Empiryczne dowody uzyskiwane na tym polu przez badaczy unikają wskazania jednoznacznych, uniwersalnych zaleceń, choć wytyczają pewne ich ramy. Pozwala nam to wpisać się w pogłębienie analiz, poszerzenie pól badawczych, które możemy uznać za proces otwarty. Warto na tym polu podjąć dyskusję osadzoną w kontekście rodzimych uwarunkowań, która choć wzmocniona presją globalizacji uczula na potrzebę rozpoznania różnych aspektów organizacji i przebiegu procesu edukacyjnego na restrukturyzację poprzez decentralizację, prywatyzację i proliferację instrumentów pomiaru jakości edukacji na wysoce konkurencyjnym rynku pracy.